Tablice ołtarzowe

Niekiedy tablice te przybierały piękną malarską formę i rozległe barokowe ramy, choć należy pamiętać, że nie powinny one dominować na ołtarzu.

Po lewej stronie ołtarza umieszcza się tablicę z Prologiem Ewangelii wg św. Jana (In prinicipio erat Verbum…), odczytywanym na samym końcu Mszy. Środkowa tablica zawsze prezentuje słowa przeistoczenia, pojawiają się na niej także inne modlitwy (Gloria czy Credo). Często zawiera także modlitwy ofiarowania darów i przygotowawcze przed Komunią kapłana, błogosławieństwo przed odczytaniem Ewangelii (Munda cor meum… & Iube, domne benedicere…) czy modlitwę do Trójcy świętej przed błogosławieństwem końcowym (Placeat tibi, sancta Trinitas…). Bardziej bogate tablice posiadają tutaj także nuty dla Gloria czy Credo.

Prawa tablica zawiera błogosławieństwo wody (Deus, qui humanae substantiae…) oraz Psalm 25, który odczytuje się podczas lavabo, czyli obmycia rąk. Niekiedy jest tam także modlitwa podczas oczyszczania kielicha Corpus tuum, Domine…

Użycie tablic ołtarzowych uważa się za obowiązkowe, a przynajmniej tej środkowej. Umożliwia to prawidłowe zwrócenie kapłana ku hostii i kielichowi w trakcie wypowiadania słów konsekracji.

Gdy na ołtarzu nie odprawia się Mszy, tablice powinny być usunięte. Podczas Mszy pontyfikalnej nie używa się tablic ołtarzowych, tylko specjalną księgę kanonu biskupiego.